چقدر خوبن آدمایی که پوست کنده حرف میزنن و پشتت هستن همه جوره،
حتی اگه خیلی وقتها حمایتشون در حد حرف باشه بازم باور میکنی که تنها نیستی،
وقتی حس میکنی حرفاشون بوی ناب صداقت میده و دلگرم میشی،
انگار هیچی دیگه نمیتونه کوه بلند امیدت رو خراب کنه
اما وای از اون روزی که آدما ندونن با هم چندچندن...
اونوقتِ که تو همه‌ی شرایط تنها میذارن همدیگرو و انقدر این داستان ادامه پیدا میکنه که دیگه هیچوقت هیچ انتظاری از هم ندارن...
