چیزی راجع به شبهای جهنمی به گوشتان خورده؟؟؟
همان شبهایی که دلتان گرفته...
همان شبهایی که انگار غم دنیا را گذاشته اند سر دلتان...
همان شبهایی که دنبال بهانه ای تا بغض هایت را زار بزنی...
که حرف نمیخواهی...نصیحت نمی خواهی...
فقط شانه میخواهی و اطمینانی از جنس"غصه نخور من هستم"
اما تنهایی...
شاید شما ندانید اما ما آدمهای تنها از این شبهای جهنمی بسیار داشتیم..میدانید ؟
ما همیشه از درد به خودمان پناه بردیم چون تنها بودیم و گناه ما همین تنهایی بود....
ما آدمهای تنها محکم نیستیم...
اما بلدیم ادای محکم بودن دربیاوریم...
ماسالهاست فهمیده ایم قسمت کردن تنهاییمان با دیگران تنهاترمان میکند فقط همین...
امیدوارم درسال جدید هیچکس درگیر شب های جهنمی نشه و شب هاشو با خنده سر کنه
